นิราศสนามจันทร ์

นิราศสนามจันทร์ 

จากดินแดนถิ่นฐานรังบินหลา 
เดินเข้ามาสู่นครปฐม
หวังวิชาความรู้เป็นดาบคม 
หวังสั่งสมวิชาเลี้ยงครอบครัว
พ่อแม่ให้เงินส่งเสียมาเล่าเรียน 
ให้ลูกเพียรเรียนจบไม่ต้องกลัว
พ่อแม่บอกส่งได้ยังมีกำลัง 

ลูกได้ฟังใช้เงินไม่ค่อยระวัง
เวลาว่างหาสิ่งที่เพิ่มพลัง 
มือนั้นพลั้งจองแต่ตั๋วเครื่องบิน 
จากแผ่นดินทะยานสู่ทัองฟ้า
ชั่วโมงครึ่งถึงที่รังบินหลา 
สองสามวันก็ยังคิดจะมา 

แต่เมื่อถึงเวลากลับสิบวัน 
ตั๋วเครื่องมันแพงเกินกำลัง 
แต่ก็ยังอยากกลับถิ่นประเทศใต้
รถทัวร์ก็แล้วกันนะแม่จ๋า 
ใช้เวลานานหน่อยแต่ได้กลับ 

กลอนนี้แต่งขึ้นเล่นๆ ถึงแม้ว่าจะไม่ไพเราะเสนาะหูเท่าไรนัก อีกทั้งสัมผัสก็ไม่ค่อยจะถูกต้องตามฉันทลักษณ์ แต่ก็แต่งขึ้นมาจากใจของเด็กใต้คนหนึ่งที่ต้องจากบ้านไปเรียนไกลถึงนครปฐม ความคิดถึงบ้าน ความอยากกลับบ้านก็ทำให้เขานั้นใช้เงินฟุ่มเฟือยไปกับตั๋วเครื่องบินกลับบ้าน ด้วยระยะทางที่ห่างไกลกันมากทำให้การเดินทางโดยเครื่องบินเห็นจะเป็นทางที่สะดวกและรวดเร็วที่สุดสำหรับเขา แต่เมื่อเศรษฐกิจนั้นย่ำแย่ ราคาตั๋วก็สูงขึ้น การนั่งเครื่องบินกลับบ้านอย่างที่เคยทำเห็นทีจะไม่ได้ เพราะอุปสรรคทางการเงิน แต่ด้วยความคิดถึงบ้านเขาจึงจำต้องนั่งรถทัวร์กลับบ้านเพื่อมาพบกับครอบครัว ถึงแม้ว่าการนั่งรถทัวร์นั้นจะใช้เวลานาน และลำบากมากสำหรับข้าวของพะรุงพะรัง และเด็กผู้ญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง แต่เขาก็ยังกลับมาเพื่อพบกับครอบครัว....

ปล.กลอนนี้แต่งขึ้นเพื่อฝึกพั ฒนาการเขียนของผ ู้ เขียนเท่านั้ น ิ หาก ผิ ดพลาด ประการใดต้องขออภัยว้ ณ  ที่นี้ด้วยค่ะ